30-384 Kraków
Nasze terapie
Fizjoterapię prowadzimy głównie w oparciu o Koncepcję NDT-Bobath uznając, że jest to najlepsza i najbardziej efektywna metoda pracy z dziećmi i niemowlętami.
Metoda NDT-Bobath opiera się na założeniu, że dzieci z nieprawidłowo wykształconym ośrodkowym układem nerwowym mają inne doświadczenia sensoryczne i ruchowe. Mogą mieć trudności z określeniem prawidłowego położenia swojego ciała i kontrolą posturalną. Zaburzeniu ulega napięcie mięśniowe, które jest wzmożone lub nadmiernie obniżone, często dochodzi do ograniczenia zakresu ruchu w stawach i w następstwie tego deformacji kostnych. Występują także problemy z kontrolą położenia i ruchu dystalnych części ciała. Dochodzi do zaburzeń motoryki małej, co powoduje trudności np. z chwytaniem przedmiotów i wykonywanie różnych czynności życiowych. Zadaniem procesu rehabilitacyjnego jest wykształcenie możliwie prawidłowych a także funkcjonalnych wzorców ruchowych.
W pracy z dzieckiem kładziemy nacisk na normalizację napięcia mięśniowego. Udzielamy wspomagania tylko w niezbędnym zakresie, aby dziecko mogło samodzielnie wykonać dany ruch. Każda aktywność jest dobierana indywidualnie i jest realizowana w rozmaitych wariantach. W trakcie ćwiczeń terapeuta rozwija kontrolę posturalną i równowagę, hamuje nieprawidłowe reakcje odruchowe, wspomaga możliwie prawidłowe ruchy i po ich uzyskaniu, utrwala je w codziennych czynnościach, takich jak np.: jedzenie, ubieranie, zmiany pozycji i przemieszczanie się oraz zabawy.
W naszej pracy instruujemy rodziców oraz opiekunów w jaki sposób wykonywać czynności dnia codziennego z dzieckiem będącym w terapii. Udzielamy także wsparcia w zakresie doboru sprzętu i pomocy rehabilitacyjnych. Współpraca rodziców i opiekunów z fizjoterapeutą jest istotnym czynnikiem wspierającym terapię dziecka.
Podczas terapii zapewniamy dziecku komfortowe i bezpieczne warunki ćwiczeń. Poprzez zabawę wykorzystujemy naturalną potrzebę dziecka do poznawania świata i osiągamy akceptację oraz współpracę dziecka z prowadzącym ćwiczenia fizjoterapeutą.
Terapia Integracji sensorycznej pomaga dziecku odpowiednio rejestrować i przetwarzać informacje płynące z odmiennych systemów sensorycznych jego ciała oraz z otoczenia, a dzięki temu efektywnie działać.
Brak integracji sensorycznej może objawiać się nieprawidłowościami w zakresie modulacji sensorycznej: dziecko nadmiernie aktywne, pełne niepokoju ruchowego lub apatyczne, wycofane. Nadwrażliwość niektórych systemów sensorycznych, np. dotykowa, słuchowa czy przedsionkowa może znacznie utrudniać codzienne funkcjonowanie i wyzwalać różne lęki i dyskomfort. Trudności grafomotoryczne często mają u podstawy słabą kontrolę posturalną i obręczy barkowej oraz obniżoną dyskryminację czuciową. Dziecko, które słabo odczuwa daną cześć ciała, ma trudności ze sterowaniem ruchami w jej obrębie. Inną grupą możliwych nieprawidłowości stanowi dyspraksja, dająca obraz dziecka niezdarnego, mającego problemy z planowaniem motorycznym, odzwierciedlaniem ruchów, sekwencyjnością.
Pediatryczny terapeuta zajęciowy wspiera rozwój, uczestnictwo i zaangażowanie w codziennych czynnościach niemowląt i dzieci oraz ich rodzin lub innych opiekunów.
Na zasadzie partnerstwa w oparciu o kwestionariusz COPM, określane są obszary do pracy terapeutycznej oraz oceniany jest poziom wykonania danych czynności i osiągniętej satysfakcji. Tworzony jest plan CPPS, poszczególne zajęcia poddawane są analizie aktywności, w razie potrzeby jest adaptowane środowisko i sprzęty, by pomóc dziecku efektywnie wykonywać różne czynności.
Terapia ręki obejmuje terapię zajęciową i fizjoterapię ukierunkowaną na poprawę funkcji i aktywności kończyny górnej (ręki, nadgarstka, łokcia i obręczy barkowej).
Zależnie od dysfunkcji w obrębie małej motoryki terapia jest ukierunkowana od strony neurorozwojowej i integracji sensorycznej. Poprzez techniki wpływające na poprawę kontroli posturalnej i normalizację napięcia mięśniowego oraz aktywizację łańcuchów mięśniowych zostaje przygotowana obręcz barkowa i dłoń do funkcji.
W razie konieczności jest prowadzona dodatkowo praca na tkankach miękkich, rozluźnianie powięziowe i aktywizowanie tkanek. Efekty są utrwalane przez kinesiotaping, ortezy i inne pomoce.
Dla dzieci z hemiplegią proponujemy różne formy terapii wymuszonej koniecznością.
Stymulacje czucia powierzchownego i proprioceptywnego, rozwijanie koordynacji i dysocjacji ruchów wspierają rozwój umiejętności życia codziennego, pisania i innych umiejętności szkolnych.
Terapia wymuszona koniecznością (CIMT) stosowana u dzieci z porażeniem mózgowym – hemiplegią przynosi bardzo pozytywne rezultaty poprawy funkcji mniej sprawnej kończyny górnej.
Terapia polega na aktywizowaniu nie używanej na co dzień kończyny górnej w sytuacji wyłączenia przez bandażowanie, gips czy grubą rękawicę dominującej kończyny górnej. Reakcje stowarzyszone, które utrudniają ruchy po niedowładnej stronie ciała z powodu wzrostu spastyczności, są znacznie mniejsze w terapii wymuszonej koniecznością. Większa łatwość w wykonaniu różnych czynności i podejmowanie prób radzenia sobie przy użyciu jednej ręki podczas interesującej dla dziecka zabawy, zwiększa ilość połączeń nerwowych w mózgu i usprawnia rękę.
Rozluźnianie mięśniowo-powięziowe, masaż tkanek głębokich, stanowi bardzo dobre przygotowanie do terapii neurorozwojowej dzieci.
U dzieci z problemami neurologicznymi, często również genetycznymi czy ortopedycznymi zaburzeniu ulega napięcie mięśniowe, które jest wzmożone lub nadmiernie obniżone. Często dochodzi do ograniczenia zakresu ruchu w stawach i w następstwie tego deformacji kostnych. Dzięki rozluźnianiu mięśniowo-powięziowemu uzyskuje się poprawę zakresów i swobody ruchów, a także postawy. Wykorzystujemy w pracy głównie techniki Anatomy trains i Zoga movement.
Kinesiotaping uzupełnia terapię dzieci z problemami neurologicznymi oraz pomaga przedłużyć jej efekty.
Odpowiednie naklejenie taśmy do kinesiotapingu pozwala korygować i stabilizować ustawienie struktur kostnych (np. w obrębie stopy, czy dłoni), aktywizować mięśnie (np. prostowniki nadgarstka, supinator), rozluźniać zbyt napięte tkanki (uwalnianie powięzi).
Terapia w gipsach ćwiczebnych korzystnie wpływa na poprawę zakresu ruchu w stawach skokowych, zmniejszenie spastyczności, a przez to także na kontrolę postawy i wzorzec chodu u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym.
Gipsy ćwiczebne najczęściej zakłada się na okres 2 tyg. Zalecana jest intensywna terapia 2 tyg. przed, okres gipsów i 2 tyg. po zdjęciu gipsów. Można zakładać gipsy 2 tyg. po podaniu botuliny, by zwiększyć jej efekty. Podczas gipsów przez odpowiednie pozycje rozciągane są także mięśnie kulszowo-goleniowe i inne zależnie od potrzeb. Dostarczane są prawidłowe bodźce proprioceptywne i ćwiczone są elementy chodu. W gipsach należy maksymalnie ograniczyć swobodne chodzenie, by nie odbywało się w nieprawidłowym wzorcu.
Odpowiednio dobrane zaopatrzenie ortopedyczne i trening chodu może znacznie poprawić jakość życia małych pacjentów z problemami neurologicznymi.
Trening chodu prowadzimy na bieżni elektrycznej z odpowiednią regulacją prędkości. Zwracamy uwagę na realizowanie poszczególnych wyznaczników chodu. Na bieżni łatwiej wyegzekwować zapoczątkowanie kroku od pięty, wyprost kolana w fazie odbicia, czy rotację tułowia i naprzemienną pracę kończyn górnych.
Elektryczna stymulacja mięśni w kombinezonie Mollii normalizuje napięcie mięśniowe: aktywuje osłabione mięśnie i zmniejsza spastyczność.
Parametry elektrostymulacji są indywidualnie dostosowane do potrzeb dziecka. Mollii pozwala użytkownikom uzyskać lepszą kontrolę nad postawą i ruchem. Stosowany jest podczas terapii w trakcie turnusów co drugi dzień przez 60 min.
Uwalnianie mięśniowo-powięziowe i równoważenie strukturalne używa mapy Taśm Anatomicznych (Anatomy Trains) do kierowania procesem biomechanicznych interwencji wokół tensegracyjnego systemu powięziowego.
Praca manualna w postaci technik uwalniania tkanek miękkich podparta umiejętnością precyzyjnej oceny strukturalnej i funkcjonalnej stanowi bardzo dobre przygotowanie i uzupełnienie terapii neurorozwojowej oraz wad postawy. Strukturalne rozumienie zależności w ciele daje obraz tego jak odpowiednia stabilność warunkuje właściwą funkcję i jak jej zaburzenie może prowadzić do dysfunkcji i wad postawy. Poprzez zrównoważoną pracę mięśniowo-powięziową można przywrócić balans i łatwość funkcjonowania na przebiegu tych struktur. Uzyskuje się poprawę postawy, zakresów i swobody ruchów.
Terapia strukturalna i funkcjonalna wg Wojciecha Cackowskiego – Zoga, pozwala osiągnąć swobodę i świadomość ruchu i postawy, a także uzyskać trwałą zmianę wzorca w organizacji systemu mięśniowo – powięziowego.
Zoga to koncepcja ruchowa obejmująca ćwiczenia wzmacniające i rozciągające, bazująca na asanach jogi z wykorzystaniem zasad Integracji Strukturalnej Anatomy Trains. Została ona zaprojektowana, aby przywrócić ślizg pomiędzy poszczególnymi warstwami powięzi naszego ciała. Ludzki organizm jest stworzony tak, aby mógł swobodnie funkcjonować w grawitacji i poruszać się w niej w dowolnie obranym kierunku. Zoga wykorzystuje te możliwości do analizy oraz pracy terapeutycznej.
Naruszone cięciem chirurgicznym lub urazem tkanki wymagają ponownej integracji z siecią powięziową. Proces ten często wymaga wsparcia manualnego. Terapia ScarWork jest bardzo delikatną a zarazem skuteczną pracą na bliźnie i wokół niej, która przywraca prawidłową przesuwalność tkanek, wyrównuje i wygładza powierzchnie blizny, niweluje nieprzyjemne odczucia i inne zaburzenia sensoryczne z obszaru blizny.
Terapię ScarWork stosujemy u dzieci i dorosłych.
Indywidualnie dobieramy ortezy na kończyny górne i kończyny dolne, łącznie z wystawieniem niektórych zleceń i w miarę możliwości przymierzeniem ortezy.
Prowadzimy konsultacje w zakresie doboru zaopatrzenia ortopedycznego i sprzętu rehabilitacyjnego. Pomagamy odpowiednio wyregulować sprzęt do potrzeb dziecka. Współpracujemy z ortotykami i przedstawicielami producentów zaopatrzenia ortopedycznego i sklepów medycznych.
